Ik denk dat het productieproces door de jaren heen steeds complexer is geworden. Had je vroeger een model in 3 uitvoeringen, bijvoorbeeld de L, LS en GL (respectievelijk Luxe, Luxe Speciaal en Grand Luxe) met enkele fabrieksopties, kennen we nu nog steeds een aantal basis uitvoeringen, maar is het aantal fabrieksopties fors toegenomen. Per land had je wel verschillen in de basis uitvoeringen. Dit werd per land in overleg met de importeur bepaald. Tegenwoordig is het aantal fabrieksopties fors toegenomen en zijn de verschillen in de standaard uitvoeringen ook veel groter. Denk bijvoorbeeld alleen al aan de achterlichten, deze kunnen per basisuitvoeringen al verschillen.
Aangezien veel onderdelen betrokken worden bij externe leveranciers en fabrikanten nauwelijks onderdelen op voorraad hebben en werken volgens het principe "Just in time". Dat betekend dat onderdelen geleverd worden op het moment dat ze nodig zijn voor fabricage. Is dit al lastig plannen, men weet niet wat voor uitvoering er besteld gaat worden en met welke opties.
Daarnaast produceert een fabriek voor meerdere landen en moeten importeurs productie capaciteit "inkopen". Vervolgens "verkoopt" de importeur deze capaciteit door aan de dealers in de vorm van slots.
Vantevoren moeten dus prognoses gemaakt worden voor basis uitvoeringen en opties die men denkt te gaan verkopen. Op basis van deze prognosees moeten bestellingen geplaatst worden bij toeleveranciers en afspraken gemaakt worden over de leveringen door de toeleveranciers. Vervolgens moet de productie ingepland worden op basis van de bestelling en de benodigde onderdelen om de auto te bouwen die de klant besteld heeft.
De levertijd is dus afhankelijk van heel wat factoren, aantal slots dat de dealer heeft, productiecapaciteit van de importeur en beschikbaarheid van onderdelen. En dan worden er natuurlijk ook nog eens standaard auto's geproduceerd die als voorraad auto over de toonbank gaan.