Hop hop hop, Skoda in galop. 230 teller, 225 GPS. De koek was nog niet op maar ik vond het wel best op de grijze, natte en bochtige Duitse snelweg.
Maar eerst! Druk bezig geweest met de achterkant. Eerst natuurlijk het mooie Skoda krikkie d'r onder en het wiel eraf. Ik gooi het wiel altijd onder mijn auto, just in case. Zou jammer zijn als ik plots 1.60 ben omdat de auto me een stukkie platter heeft gedrukt.
Daarna de schokbreker aan de onderkant loshalen met een doppie 18 en mijn luiemensenratelaar.
Daarna met doppie 16 de 2 bouten bovenaan de schokbrekermount losratelen. Je ziet de 2e bout rechtsboven in de foto. Het internet geeft aan dat je eerst de 2 torx schroeven die je wielkuip vasthouden moet loshalen. Ik vond dit onnodig, wielkuip is flexibel genoeg om de ratelaar erlangs te steken.
Et voila. Je schokbreker breekt geen schokken meer maar bungelt heel zielig losjes in je subframe. Even hard duwen op de bovenkant om hem in te korten en je tilt de schokbreker er zo uit.
Daarna de schokbreker mee naar binnen en in de werkbank, wel zo makkelijk. Als je geen ratelaar hebt kan je de schokbreker loshalen met een diepe steeksleutel 16 en een bahco om de zuigerstang vast te houden.
Maar ik ben lui en heb een ratelaar, dus deed het zo. De tikken van de ratelaar zijn zo kort dat de zuigerstang niet meedraait en je de boel zo losschroeft.
Even een beetje rare foto volgorde, maar dit is wat je loshaalt. De mount zit dus over de zuigerstang heen (en daarop vast met een moertje) en bevat een gele bumpstop. Als je volledig door je schokbreker klapt vangt deze de boel op voordat het staal op staal wordt.
Dan stop je de Bilstein in de mount (mooi geel hè!) en zet je deze ook met een meegeleverd moertje vast. In plaats van een diepe steeksleutel 16 heb je een diepe steeksleutel 17 nodig, en in plaats van een bahco gebruik je een Torx .. maat vergeten. Die Torx houd de zuigerstang weer netjes vast. Ik heb natuurlijk gewoon gerateld met een dop 17.
Dan duw je even op de Bilstein B6 om te voelen dat ze een stukje stugger zijn dan de B4 die je vervangt (verschil was kleiner dan gedacht) en prop je ze in geduwde toestand weer tussen je subframe en je wielkuip. 2 bouten 16 bovenaan, 1 bout 18 onderaan en het feestje is compleet!
Eindresultaat mag er zijn hoor. Ik zie het nooit, maar als ik dan weer een keertje op straat lig kan ik best genieten van de gele schokbrekers en de blauwe Hardrace ARB.
En het eindresultaat? Fantastisch! De achterkant van de auto deinde standaard na op drempels. Wipte omhoog bovenop de drempel, zakte door na de drempel en pompte nog 1x heen en 1x weer voordat de boel tot stilstand kwam. Zeker als je het tempo opvoert brengt dat heel veel onrust in de auto, en ik vind het nog oncomfortabel ook. Daarnaast zorgt de wip omhoog ervoor dat achterpassagiers op hoog tempo loskomen uit de stoel, ook suboptimaal.
Dit is WEG. De auto beweegt 1x omhoog, komt naar beneden en stopt meteen op de originele positie. Het voelt heerlijk! Plots merk je dat bij snelle snelweghobbels (bijvoorbeeld op de A16 vanuit het zuiden richting R'dam, bij Ridderkerk) de voorkant na blijft deinen terwijl de achterkant strak is! Gelukkig voelt dat een stuk minder onrustig, maar zeker reden om na te denken over een upgrade naar Bilstein B6 vooraan. Samen met de Eibach Proline is het overdreven zachte Skodagevoel eindelijk weg, hij rijdt nu een stuk fijner.
En Duitsland? Geen probleem. De koppeling heeft zichzelf op schittermagische wijze gerepareerd. Ik verwacht dat de koppelingsplaat licht verglaasd was, of dat er afzettingen op het vliegwiel zaten. Deze zijn tijdens de rustige ritten die ik heb verreden sinds hij begon te slippen blijkbaar verdwenen, want momenteel houdt de koppeling het maximale koppel netjes vast. Vol gas in 3, 4, 5 en 6 waren geen enkel probleem bij het invoegen of bij het snelwegrijden. Ik ga de koppeling nog steeds vervangen, maar was hier heel blij mee gezien het doel van onze trip naar DE.
Genoten van de stad Keulen, genoten van de wegen eromheen, genoten van de LOH collectie in het Duitse automuseum en genoten van het rijden op de linkerbaan. Ik vond 160 een prettige kruissnelheid en de auto is gewoon vlot tot de 180-190. Daarboven heb je iets meer geduld nodig, maar ondanks het vochtige weer toch een nette 230 teller / 225 GPS neer kunnen zetten. Dit was in de 5e versnelling en de koek was nog niet helemaal op, maar het is goed zo. Wellicht nog een keer met mooier weer en een rechtere snelweg proberen, voor nu vooral gewoon genieten!
