Als je niet schuurt tot het oppervlak glad is, krijg je verstrooiing van het licht op het grensvlak tussen plastic en lak/coating. Dat eenmaal verstrooide licht krijg je niet meer in de juiste richting, en zal aan de buitenkant van de laklaag alleen maar erger worden omdat het verstrooide licht daar onder verschillende hoeken de overgang lak-lucht benaderd.
Een ruwer oppervlak geeft inderdaad wel een betere hechting van je lak, aan de andere kant als de molecuulafmetingen van het koplampvenster en de beschermlaag (lak of coating) een goede match zijn, en er geen verontreiniging is, dan zal dat ook wel goed gaan. Als de afmetingen van de lak/coating-deeltjes en de koplamp niet matchen krijg je veel interne stress in je lagen, en dat betekent op de lange duur ook problemen als afbladderen. Vroeger toen ik zelf met coatings bezig was, was dan de truc om aan de parameters te sleutelen om zo de stress in de lagen te verminderen, zodat de coating toch langdurig blijft zitten, zonder dat je een tussenliggende hechtlaag nodig hebt.
). Brhalve natuurlijk in de ideale wereld waar je lak dezelfde brekingsindex heeft als je lensmateriaal, maar in die wereld leven we niet (behalve misschien als we t over industriele coatings hebben, maar dan is de coating duurder dan m'n hele Faab 
)
