In 2018 heb ik met mijn "beperkte" leasebudget flink wat configurators erop los gelaten om de perfecte auto te kiezen.
De kandidaten waren:
Seat Leon ST 1.5 TSI met DSG
Octavia Combi 1.5 TSI met handbak
Octavia Hatchback 1.5 TSI met DSG
Renault Megane station met 160pk
Na proefgereden te hebben in de Megane met 140 pk vond ik het helemaal niks. Ik reed al een VW polo in de lease en van het VAG infotainment systeem naar het gebakje van Renault over te stappen was ik daar al snel klaar mee. Het kleine motortje met 140 pk (160pk versie was niet te proefrijden toen ik erom zocht) was ook niet echt iets waar ik van onder de indruk was.
Vervolgens naar de Seat/Skoda dealer in Amsterdam om te proefrijden in een Seat Leon Excellence (denk ik), daar hadden ze geen Excellence staan maar werd er een 4 jaar oude en geleefde Seat Leon van stal getrokken om mijn vrouw en ik kennis te laten maken met de Leon. De proefrit viel niet af maar het klikte op één of andere manier ook niet. Daarna zijn we naar de buren gegaan om te proefrijden in de 1.5 TSI Octavia combi.
De Octavia Combi van de dealer beviel zowel mijn vrouw als ik en toen ben ik wat gaan dubben over een Octavia Combi handgeschakeld of toch een Octavia hatchback met DSG. Mijn budget rijkte niet zo ver dat ik de combi kon kiezen met DSG dus wat was even dubben.
Omdat ik 60k per jaar reed en zo nu en dan een file tegenkwam had ik zin in een automaat. Immers ging ik een lease auto toch nooit overnemen.....
In 2018 heb ik toen een Octavia 1.5 TSI Greentech Ambition Business DSG 5d geselecteerd met een minimaal aantal opties. Ik had niet veel eisen, ik had een trekhaak nodig, cruise control en 2 climate zones en dan vond ik het prima. Om de auto toch nog iets meer af te maken was de optie Sunset (geblindeerde ramen) al snel een optie. De proefrit auto had ook de sportstoelen dus die wilde ik eigenlijk weer en toen heb ik het Sport Pakket Dynamic erbij gekozen. Dit resulteerde in een mooi stuurwiel, een spoilertje, de gewenste stoelen en flippertjes aan het stuur.
De standaard kleur vond ik afschuwelijk en dus moest er een metallic kleur bij komen, dit is Race Blue Metallic geworden.
Mijn collega's verklaarden mij voor gek (wie wil er nou in een Skoda rijden) maar zo heeft iedereen weer zijn eigen wensen.
Ik wilde zoveel mogelijk auto voor mijn geld wat in mijn ogen een grote auto was maar een andere collega interpreteerde dat als elke optie die je kon verzinnen op een 1.5 TSI polo. Zoveel mensen, zoveel wensen.
In 2019 heb ik optimaal kunnen genieten van mijn keuze. De Octavia was veel sneller dan de ingeleverde Polo Slowmotion, had veel meer ruimte en had ook nog een blitse kleur waar ik complimenten over kreeg. Ik had eindelijk een auto die ik zelf had uitgekozen in plaats van een standaard auto uit de pool.
De trekhaak was een dure maar benodigde optie omdat mijn vader, broertje en ik jaarlijks op motorvakantie gingen. Mijn vader had op basis van een caravan onderstel een motorkar gemaakt waar we 3 motoren op kwijt konden en in 2019 was de bestemming Tsjechië. De Octavia had geen moeite met het trekken van de kar en we genoten van de luxes van de moderne auto die we mee hadden. Wel viel op dat de Octavia redelijk in de vering hing achter maar dat heeft niet tot rare situaties geleid.
In Tsjechië hadden we minder geluk, mijn motor had een reparatie nodig en we hebben denk ik een uur lang zon gezien. Omdat we toch al veel met de auto op pad waren hebben we toen gekeken wat er allemaal te beleven was en we zagen dat de Skoda fabriek niet al te ver weg was.
De online bookingtool leek mij niet te kloppen (afspraken kon ik pas maanden later maken) dus ik heb met de fabriek gebeld, uitgelegd dat we uit Nederland kwamen en dat we graag een bezoekje deden aan de fabriek. Er werd aangegeven dat we de volgende dag in de middag langs konden komen. We hebben toen een toer door de fabriek mogen maken, achteraf besef ik me pas hoe bijzonder dit was. De Skoda reed weer langs de fabriekshallen heen waar hij maanden eerder gemaakt was en wij hadden een afspraak waar we normaliter maanden op hadden moeten wachten.
Begin 2020 stond er circa 60k op de teller en toen werd het thuiswerken vanwege corona. Ik werk in de IT en hoewel het geen fijne periode was ben ik daar goed doorheen gekomen. De Octavia werd een stuk minder gebruikt maar met een catalogus waarde van 31070,03 viel de bijtelling naar mijn mening reuze mee.
Het alternatief was een eigen auto regelen waarbij mijn werkgever dan een bruto bedrag op mijn rekening stort i.p.v. de auto te betalen. Voor zover mocht de Octavia blijven, vele collega's hebben hun auto ingeruild.
In 2022 "mocht iedereen weer los" maar is de luxe van thuiswerken er voor mij gebleven. De kilometerstand loopt veel langzamer op dan het eerst deed.
In januari 2023 liep het contract van de Octavia af. Ik moest een nieuwe leaseauto kiezen. Het budget wat ik had was nog steeds beperkt en mijn werkgever kwam op het briljante idee om de wereld te verbeteren. Dat is uiteraard een goed streven maar ze verplichten mij om een elektrische auto uit te zoeken. Nu zijn er genoeg leuke elektrische auto's om te kiezen maar met mijn leasebudget kwam het er op neer dat het een Nissan Leaf moest worden of iets vergelijkbaars. Dat is uiteraard geen slechte auto maar voor mijn gevoel een stap terug terwijl ik er fors meer voor moest betalen.
Na wikken en wegen hebben mijn vrouw en ik toen maar besloten dat we naar een particuliere auto moesten kijken. De leasemaatschappij wilde rond de 20.000 euro hebben voor de Octavia.
Uiteraard niet de Octavia die we hadden want die had een DSG en de betrouwbaarheid hiervan laat soms te wensen over.
Mijn vader en broertje zijn beide automonteurs en met hun op pad zijn we het land doorkruist om op zoek te gaan naar een nieuwe wagen.
We wonen in Hilversum maar begonnen de dag in Damwald (google dat maar) om een Octavia Combi te bekijken uit 2018 met een iets hogere kilometerstand. De Combi was handgeschakeld en had wat nieuwe luxes die ik nu niet had, denk aan betere speakers en meer parkeer sensoren. Eenmaal om 9 uur daar aangekomen werd het hek voor ons opengemaakt en mocht ik een ritje maken in de toekomstige nieuwe auto. 200 meter verder in de auto hikte en stotterde de auto alsof ik wereldprestaties van de auto verwachte maar in feite reed ik de auto rustig warm met een gangetje van 80.
Ik was na 5 minuten er al over uit dat ik deze auto absoluut niet moest hebben.
De 2de keuze van die dag was een Toyota Auris Hybride. Ik wilde immers ruimte en betrouwbaarheid en we zijn toen naar Veen gereden (ja weer terug naar het midden van het land). De Auris viel daar enorm tegen op basis van motorvermogen, geluid en de ruimte die we hadden. Hoewel de combi in Damwald iets van 17000 euro moest kosten was de Auris een stuk prijziger en zat rond de 20.000 euro.
Alles bij elkaar tellend heb ik de Auris ook maar opgegeven en zijn we naar een Honda dealer gereden (volgens mij Tilburg) om een Civic Station te bekijken. De Honda stond al 3 maanden te koop voor 18000 euro en was wat ouder met een bouwjaar van 2016. De kilometerstand was net boven de 60k dus met die voor en nadelen stapten we de showroom in. We mochten met de auto een proefritje maken en dat beviel prima. Hoewel de Honda wat minder snel accelereerde als de Skoda viel de ruimte niet tegen. Na de proefrit nog met de verkoper gesproken die ons verzekerde dat de auto in uitstekende staat was en als er iets mis was dat dat opgelost zou worden voor de auto van het terrein af reed. Dat gaf mij wat moed want tijdens de proefrit wilde de auto niet afslaan voor het start/stop systeem omdat de accu spanning te laag was. Bij de verkoper aangegeven dat de accu een probleem was en dat de beide voorbanden bijna op waren.
De verkoper gaf aan dat dat geen probleem was, mijn vader vroeg nog of de Honda zen 60k beurt wel gehad zou hebben en de verkoper ging het nakijken.
Op kantoor werd alles even goed bekeken en kwam de verkoper met de oplossingen. De accu zou getest worden, de banden gingen er nieuw op en dat 60k beurtje moest er ook nog maar bij. Dat werd doodleuk bij de vraagprijs opgeteld en nu moest de auto meer dan 20.000 euro kosten. Ik snapte er niks van, zij boden een gebakje van een auto aan en zodra ze geconfronteerd werden met de mankementen werd de auto ineens duurder.
Nee die Honda hoefde van mij ook niet meer.
Rijdend naar huis toe dacht ik, al deze 3 auto's waren slechter dan wat ik nu al heb.... Dan toch maar de vertrouwde Octavia met DSG
Inmiddels rijden we de Octavia nu iets langer dan een jaar prive en behalve wat achtergrond lampjes van de klimaatcontrole unit werkt alles nog perfect.
Soms kijk ik angstig naar de DSG als ik het idee heb dat de unit iets misschakelt maar daar betrap ik de auto nooit een 2de keer op in dezelfde rit.
Begin 2024 zitten we nu op iets meer dan 100k.
De auto voldoet nu prima, sinds half maart zijn we ouders geworden van onze favoriete (eerste) zoon en de Octavia blinkt nog altijd uit als ruimtewonder.
Zaken die mogelijk nog aangepast worden zijn de vering om het doorzakken met aanhanger te voorkomen en chiptuning.
Qua vering wil ik niet inleveren op comfort en eigenlijk ook niet verlagen, hulpveren lijken me ook niks dus advies is wenselijk. Mogelijk dat de KW Street comfort set nog een keer uitkomst kan bieden.
Qua chiptuning droom ik over een stage 2 ECU en stage 2+ DSG aanpassing van TVS. Maar enfin, eerst maar kijken hoeveel geld er overblijft na het kopen van pampers!
PS: ik probeer nog een foto te uploaden maar ik loop tegen de bestand grootte limiet aan.
De kandidaten waren:
Seat Leon ST 1.5 TSI met DSG
Octavia Combi 1.5 TSI met handbak
Octavia Hatchback 1.5 TSI met DSG
Renault Megane station met 160pk
Na proefgereden te hebben in de Megane met 140 pk vond ik het helemaal niks. Ik reed al een VW polo in de lease en van het VAG infotainment systeem naar het gebakje van Renault over te stappen was ik daar al snel klaar mee. Het kleine motortje met 140 pk (160pk versie was niet te proefrijden toen ik erom zocht) was ook niet echt iets waar ik van onder de indruk was.
Vervolgens naar de Seat/Skoda dealer in Amsterdam om te proefrijden in een Seat Leon Excellence (denk ik), daar hadden ze geen Excellence staan maar werd er een 4 jaar oude en geleefde Seat Leon van stal getrokken om mijn vrouw en ik kennis te laten maken met de Leon. De proefrit viel niet af maar het klikte op één of andere manier ook niet. Daarna zijn we naar de buren gegaan om te proefrijden in de 1.5 TSI Octavia combi.
De Octavia Combi van de dealer beviel zowel mijn vrouw als ik en toen ben ik wat gaan dubben over een Octavia Combi handgeschakeld of toch een Octavia hatchback met DSG. Mijn budget rijkte niet zo ver dat ik de combi kon kiezen met DSG dus wat was even dubben.
Omdat ik 60k per jaar reed en zo nu en dan een file tegenkwam had ik zin in een automaat. Immers ging ik een lease auto toch nooit overnemen.....
In 2018 heb ik toen een Octavia 1.5 TSI Greentech Ambition Business DSG 5d geselecteerd met een minimaal aantal opties. Ik had niet veel eisen, ik had een trekhaak nodig, cruise control en 2 climate zones en dan vond ik het prima. Om de auto toch nog iets meer af te maken was de optie Sunset (geblindeerde ramen) al snel een optie. De proefrit auto had ook de sportstoelen dus die wilde ik eigenlijk weer en toen heb ik het Sport Pakket Dynamic erbij gekozen. Dit resulteerde in een mooi stuurwiel, een spoilertje, de gewenste stoelen en flippertjes aan het stuur.
De standaard kleur vond ik afschuwelijk en dus moest er een metallic kleur bij komen, dit is Race Blue Metallic geworden.
Mijn collega's verklaarden mij voor gek (wie wil er nou in een Skoda rijden) maar zo heeft iedereen weer zijn eigen wensen.
Ik wilde zoveel mogelijk auto voor mijn geld wat in mijn ogen een grote auto was maar een andere collega interpreteerde dat als elke optie die je kon verzinnen op een 1.5 TSI polo. Zoveel mensen, zoveel wensen.
In 2019 heb ik optimaal kunnen genieten van mijn keuze. De Octavia was veel sneller dan de ingeleverde Polo Slowmotion, had veel meer ruimte en had ook nog een blitse kleur waar ik complimenten over kreeg. Ik had eindelijk een auto die ik zelf had uitgekozen in plaats van een standaard auto uit de pool.
De trekhaak was een dure maar benodigde optie omdat mijn vader, broertje en ik jaarlijks op motorvakantie gingen. Mijn vader had op basis van een caravan onderstel een motorkar gemaakt waar we 3 motoren op kwijt konden en in 2019 was de bestemming Tsjechië. De Octavia had geen moeite met het trekken van de kar en we genoten van de luxes van de moderne auto die we mee hadden. Wel viel op dat de Octavia redelijk in de vering hing achter maar dat heeft niet tot rare situaties geleid.
In Tsjechië hadden we minder geluk, mijn motor had een reparatie nodig en we hebben denk ik een uur lang zon gezien. Omdat we toch al veel met de auto op pad waren hebben we toen gekeken wat er allemaal te beleven was en we zagen dat de Skoda fabriek niet al te ver weg was.
De online bookingtool leek mij niet te kloppen (afspraken kon ik pas maanden later maken) dus ik heb met de fabriek gebeld, uitgelegd dat we uit Nederland kwamen en dat we graag een bezoekje deden aan de fabriek. Er werd aangegeven dat we de volgende dag in de middag langs konden komen. We hebben toen een toer door de fabriek mogen maken, achteraf besef ik me pas hoe bijzonder dit was. De Skoda reed weer langs de fabriekshallen heen waar hij maanden eerder gemaakt was en wij hadden een afspraak waar we normaliter maanden op hadden moeten wachten.
Begin 2020 stond er circa 60k op de teller en toen werd het thuiswerken vanwege corona. Ik werk in de IT en hoewel het geen fijne periode was ben ik daar goed doorheen gekomen. De Octavia werd een stuk minder gebruikt maar met een catalogus waarde van 31070,03 viel de bijtelling naar mijn mening reuze mee.
Het alternatief was een eigen auto regelen waarbij mijn werkgever dan een bruto bedrag op mijn rekening stort i.p.v. de auto te betalen. Voor zover mocht de Octavia blijven, vele collega's hebben hun auto ingeruild.
In 2022 "mocht iedereen weer los" maar is de luxe van thuiswerken er voor mij gebleven. De kilometerstand loopt veel langzamer op dan het eerst deed.
In januari 2023 liep het contract van de Octavia af. Ik moest een nieuwe leaseauto kiezen. Het budget wat ik had was nog steeds beperkt en mijn werkgever kwam op het briljante idee om de wereld te verbeteren. Dat is uiteraard een goed streven maar ze verplichten mij om een elektrische auto uit te zoeken. Nu zijn er genoeg leuke elektrische auto's om te kiezen maar met mijn leasebudget kwam het er op neer dat het een Nissan Leaf moest worden of iets vergelijkbaars. Dat is uiteraard geen slechte auto maar voor mijn gevoel een stap terug terwijl ik er fors meer voor moest betalen.
Na wikken en wegen hebben mijn vrouw en ik toen maar besloten dat we naar een particuliere auto moesten kijken. De leasemaatschappij wilde rond de 20.000 euro hebben voor de Octavia.
Uiteraard niet de Octavia die we hadden want die had een DSG en de betrouwbaarheid hiervan laat soms te wensen over.
Mijn vader en broertje zijn beide automonteurs en met hun op pad zijn we het land doorkruist om op zoek te gaan naar een nieuwe wagen.
We wonen in Hilversum maar begonnen de dag in Damwald (google dat maar) om een Octavia Combi te bekijken uit 2018 met een iets hogere kilometerstand. De Combi was handgeschakeld en had wat nieuwe luxes die ik nu niet had, denk aan betere speakers en meer parkeer sensoren. Eenmaal om 9 uur daar aangekomen werd het hek voor ons opengemaakt en mocht ik een ritje maken in de toekomstige nieuwe auto. 200 meter verder in de auto hikte en stotterde de auto alsof ik wereldprestaties van de auto verwachte maar in feite reed ik de auto rustig warm met een gangetje van 80.
Ik was na 5 minuten er al over uit dat ik deze auto absoluut niet moest hebben.
De 2de keuze van die dag was een Toyota Auris Hybride. Ik wilde immers ruimte en betrouwbaarheid en we zijn toen naar Veen gereden (ja weer terug naar het midden van het land). De Auris viel daar enorm tegen op basis van motorvermogen, geluid en de ruimte die we hadden. Hoewel de combi in Damwald iets van 17000 euro moest kosten was de Auris een stuk prijziger en zat rond de 20.000 euro.
Alles bij elkaar tellend heb ik de Auris ook maar opgegeven en zijn we naar een Honda dealer gereden (volgens mij Tilburg) om een Civic Station te bekijken. De Honda stond al 3 maanden te koop voor 18000 euro en was wat ouder met een bouwjaar van 2016. De kilometerstand was net boven de 60k dus met die voor en nadelen stapten we de showroom in. We mochten met de auto een proefritje maken en dat beviel prima. Hoewel de Honda wat minder snel accelereerde als de Skoda viel de ruimte niet tegen. Na de proefrit nog met de verkoper gesproken die ons verzekerde dat de auto in uitstekende staat was en als er iets mis was dat dat opgelost zou worden voor de auto van het terrein af reed. Dat gaf mij wat moed want tijdens de proefrit wilde de auto niet afslaan voor het start/stop systeem omdat de accu spanning te laag was. Bij de verkoper aangegeven dat de accu een probleem was en dat de beide voorbanden bijna op waren.
De verkoper gaf aan dat dat geen probleem was, mijn vader vroeg nog of de Honda zen 60k beurt wel gehad zou hebben en de verkoper ging het nakijken.
Op kantoor werd alles even goed bekeken en kwam de verkoper met de oplossingen. De accu zou getest worden, de banden gingen er nieuw op en dat 60k beurtje moest er ook nog maar bij. Dat werd doodleuk bij de vraagprijs opgeteld en nu moest de auto meer dan 20.000 euro kosten. Ik snapte er niks van, zij boden een gebakje van een auto aan en zodra ze geconfronteerd werden met de mankementen werd de auto ineens duurder.
Nee die Honda hoefde van mij ook niet meer.
Rijdend naar huis toe dacht ik, al deze 3 auto's waren slechter dan wat ik nu al heb.... Dan toch maar de vertrouwde Octavia met DSG
Inmiddels rijden we de Octavia nu iets langer dan een jaar prive en behalve wat achtergrond lampjes van de klimaatcontrole unit werkt alles nog perfect.
Soms kijk ik angstig naar de DSG als ik het idee heb dat de unit iets misschakelt maar daar betrap ik de auto nooit een 2de keer op in dezelfde rit.
Begin 2024 zitten we nu op iets meer dan 100k.
De auto voldoet nu prima, sinds half maart zijn we ouders geworden van onze favoriete (eerste) zoon en de Octavia blinkt nog altijd uit als ruimtewonder.
Zaken die mogelijk nog aangepast worden zijn de vering om het doorzakken met aanhanger te voorkomen en chiptuning.
Qua vering wil ik niet inleveren op comfort en eigenlijk ook niet verlagen, hulpveren lijken me ook niks dus advies is wenselijk. Mogelijk dat de KW Street comfort set nog een keer uitkomst kan bieden.
Qua chiptuning droom ik over een stage 2 ECU en stage 2+ DSG aanpassing van TVS. Maar enfin, eerst maar kijken hoeveel geld er overblijft na het kopen van pampers!
PS: ik probeer nog een foto te uploaden maar ik loop tegen de bestand grootte limiet aan.
Bijlagen
Laatst bewerkt:
