Vandaag onze derde en laatste hond moeten afgeven, hij ging al een tijdje minder, maar het beestje is 11 mogen worden, wat gezien zijn medische voorgeschiedenis een hele prestatie is. Ik wilde er vandaag met naar de DA rijden, hij plaste en poepte soms waar ie stond, dus ik liet hem zo vaak als mogelijk buiten, waste hem elke dag, maar hij vond de moed niet langer om nog zelfstandig uit zijn mandje te komen, te eten. Gisteren heb ik hem dan letterlijk in zijn mandje gedragen, hem nog een laatste aai gegeven om al met enig onderbuikgevoel te gaan slapen, deze morgend zat ik zoals gebruikelijk in de relax naast hem met mijn koffie, en zag ik dat hij nimmer reageerde. Hehe, dat komt dan weer effe binnen, f*

Vandaag dus naar het crematorium, om hem thuis in een mooie urne naast zijn twee vriendjes te zetten, dit was ook echt onze laatste hond, ik zie veel te hard af van zo'n afscheid en de kids idem.
T' ga je goed kleine vriend.
