Brief aan Skoda

Beste Skoda,

Ik heb klachten! “Wij ook”, hoor ik je denken, “erg veel zelfs de laatste tijd”. Het is net daarom dat ik mij tot jullie richt. Onze klachten gaan immers over hetzelfde, namelijk Uw auto’s en de manier waarop U de klanten voorliegt en bedriegt. Ik heb dus hoop dat Uw recent opgedane ervaring met dit onderwerp ook voor mijn probleem een oplossing kan bieden.

Over de bedrieglijke wijze waarop U jarenlang klanten en overheid hebt voorgelogen over milieu- en emissienormen gaan we het niet meer hebben. Daarover is inmiddels voldoende geweten middels andere fora. Nee, ik wil het hebben over mijn trouw aan Uw merk, ondanks voornoemde negatieve daglichtstelling van de laatste periode. Zo een trouw is in decennia van eerder vluchtige verbintenissen toch onbegrijpelijk, niet?

Laat staan dat die trouw zelfs hardnekkig overeind blijft na negatieve ervaringen met mijn huidige wagen, U raadt het.. een Skoda. Vergeef me, ik ben me in alle opwelling vergeten voor te stellen. Ik ben Louis, een Skoda superb rijder vanaf de eerste generatie. Ik heb dus de lange strijd van het merk tegen vooroordelen naar kwaliteit en imago meegestreden. Tegen hoeveel vrienden heb ik het niet proberen uit te leggen: “Het merkschildje verwijst wel naar een stoffig Oostblokmerk, maar de wagens zijn nu écht wel modern en betrouwbaar.” Ze zijn me gaandeweg gaan geloven, of ze hebben mij op z’n minst doen geloven dat ze het geloofden. Wat vooral pijnlijk is, dat is dat ik het zelf al die tijd heb geloofd. Tot deze zomer plots m’n motorblok bleek afgebroken aan op één na alle bevestigingspunten. Nee, niet na een zwaar ongeval, maar na kilometers van beheerst rijgedrag. Oh ja, als ook die laatste bout zou zijn afgebroken, dan zou er wél een ernstig ongeval van zijn gekomen natuurlijk. Het motorblok drijft immers het voorste paar wielen aan. Als die motor er tegen 50km/u mee ophoudt, dan blokkeren de voorste wielen. Gegarandeerd kermis op je dak.

Naar de garage ermee dus, om te herstellen, maar vooral om na te gaan in hoeverre deze majore tekortkoming al significant vaak is voorgekomen. Kennen ze bij Skoda iets van kwaliteitsbewaking en recalls? Niet dus. “Jaahaa meneer, dit was erg gevaarlijk, U had zo overkop kunnen gaan. En eigenlijk nee, komt normaal niet voor. Maar ach meneer, als we voor elke kapotte auto een ingenieur moeten raadplegen, dan zouden we veel werk hebben.”

Enfin, na een flinke investering in herstelkosten van mijnentwege rijdt mijn superb opnieuw. Maar ik vertrouw de wagen niet meer. Kan je nagaan, als ik even onopmerkelijk was geweest als de techniekers en kwaliteitsdienst van Skoda, dan had ik deze tekst misschien niet meer kunnen schrijven. Ik ben dus op zoek naar een nieuwe wagen.

Moet het lukken dat net op zo een moment die hardnekkige trouw weer de kop opsteekt. Het begint op een ziekte te lijken. Ik vertrouw mijn huidige wagen niet meer, maar blijkbaar is ondanks het recente negatieve wedervaren mijn vertrouwen in het merk op onverklaarbare wijze intact gebleven. Ik wil terug een Skoda. Wie begrijpt dat nog?

Naar de dealer dus, mooie nieuwe superb gezien. Doe mij maar een offerte en een inruilwaardebepaling. De offerte was prijzig, maar het bestaan van een aantal packs verlichtte de portefeuillepijn. De geboden inruilwaarde was echter belachelijk laag, daar kan je meteen aan zien hoeveel waarde ze zélf aan hun wagens hechten. En nòg gaan mijn ogen niet open, is er een dokter in de zaal? Toch maar eens naar een andere dealer: zelfde offerte, zelfde packs en – tromgeroffel – een veel hogere inruilwaarde. Terug naar de dealer die me al 12 jaar als klant heeft. Verschiet die toch niet van wat zijn collega heeft kunnen bieden zeker, arme man, slecht voor z’n gezondheid. Na z’n eerste appelflauwte herpakt hij zich, en vraagt me om bedenktijd. Hij wil me niet als klant verliezen, en zal me een tegenvoorstel bezorgen. Da’s goed, ik heb geduld (eigenlijk niet, want ik rij ondertussen onzeker rond, weet je nog?). Wat later ontvang ik bijna-goed nieuws: de dealer maakt me een tegenvoorstel dat bijna-zo-goed is dan z’n collega. Hè?! De dealer blijft €300 duurder, maar ach, ik ben toch een trouwe klant he. Maak er maar een spoedarts van!

Op m’n volgende vrije dag trek ik naar de eigen dealer. Allez vooruit, bestel maar, kort bij huis is geld waard. Oei meneer, dan is er nu het volgende probleem: door wat te treuzelen, is één van die packs niet meer beschikbaar. De opties zijn gelukkig wel nog apart te bestellen. Niet erg zeker, nog eens €550 extra, bijna niets op zo een knappe wagen. Dat wordt reanimeren! Nee, nu heeft zelfs mijn trouw een deuk gehad. Hier moet over worden gepraat, hier moet een commerciële geste gedaan worden. “Meneer, we begrijpen U, geef ons wat tijd.”

Goed maar weer, naar huis. ’s Anderendaags toch nog maar eens die offerte bekijken, en vergelijken met de vorige. Of nog leuker, vergelijken met de online configurator. Het pack is ook daar niet meer beschikbaar, die actie ben ik dus definitief misgelopen. Maar hej, die adaptieve cruise control, waarom is die online voor elke automaat, ongeacht uitvoeringsniveau, brandstofvariant of koetswerkvariant € 175 goedkoper dan in mijn offerte? 1.2.3… terug naar de dealer ermee. “Jaahaa, dat is vreemd, op mijn scherm staat die duurder.” En na contact met de invoerder: ”Voor die online configurator staat een disclaimer. Die prijzen zijn niet bindend, en tussen ons gezegd en gezwegen, vaak vol met fouten bij Skoda”. Die disclaimer heb ik gezien ja, en de juridische waarde ervan kan ik maar al te goed inschatten. Maar goed, nu ze weten dat er een fout in zit, zullen ze die wel corrigeren om met andere potentiële klanten niet hetzelfde gezeur voor te hebben, toch? Ontnuchterend, een week later.. niks van, nog steeds dezelfde prijsfout. Een volgende deuk in mijn veel te grote trouw, misschien maar goed, dan kom ik terug tot normaal denken en functioneren. Skoda maakt dus niet per ongeluk fouten, nee, ze doen dat bewust en expres, omdat het mag van hun disclaimer. Zou er bij hun milieu-en emissienormen ook een sterretje staan??

Een weekje overheen laten gaan. Gelukkig komt de dealer op de valreep met een niet-te-weerstane tegemoetkoming voor de ondertussen tot €1025 opgelopen meerprijs: hij kan de €98 afleverkosten laten vallen. En hupla, mijn trouw terug uitgedeukt en opgeblonken. Een commerciële geste van zowaar 9% op de bediscussieerde meerkost, dat noem ik nu eens fifty-fifty regelen se, dat is verkoopsinzicht. Afleverkosten? Iets dat ze nochtans hard nodig zullen hebben als ze een wagen van dat bedrag moeten afleveren, denk ik dan. Arme garagist. Maar goed, ik moet ook aan mijn portemonnee denken. Ik betaal toch ook die andere €927 bij.

Vandaag zaterdag, vrijaf. Naar de garage om die onweerstaanbare offerte om te zetten in een bestelbon. Stylo in de hand. Nerveus als een klein kind dat naar de aankomst van Sinterklaas gaat kijken, ook vandaag trouwens. Goede timing dus. Een zeer goede middag, handje schudden, iets te drinken, offerte oproepen en voila.. of toch niet. “Die kleur meneer, klopt dat? En die binnenbekleding, klopt die kleur?” Ja en Ja. “Zo spijtig, die combinatie is gisteren uit het bestelsysteem gehaald. Niet meer leverbaar. En ooh ja, als je vandaag niet bestelt, dan komt er vanaf morgen 2% bij op onze prijslijst”.

In volle colère naar huis. Ik dien klacht in, dit kan niet meer. Maar waar? Ik kreeg wel een e-mailadres mee van de dealer, maar daar was hij zelf niet zeker van. Dan maar naar de contactpagina van skoda.be: “pagina niet gevonden” komt er op mijn scherm.

Flatline, hartdood, laat die spoedarts maar, het is te laat. [vloek] Het wordt zwart voor mijn ogen, en even later zie ik de duivel voor me staan. Hij zegt me met een brandend vertrouwen: “Skoda, not so clever!”
 
Bovenaan Onderaan