Ja, lach er maar om.
Onze schoonzoon is twee meter drie. En aangezien alle onderdelen (voorzover ik weet dan toch) prima in verhouding zijn, is 'ie ook nog eens bovengemiddeld breed. Het is me niet helemaal duidelijk hoe hij in zijn O2 (nota bene met schuifdak) comfortabel kan zitten, maar okee.
Maar goed. Ze hebben twee kinderen, die (verrassing) allebei met de keizersnede op deze wereld terecht zijn gekomen. Eén ervan wordt, naar verwachting, ongeveer net zo groot als pa; de tweede zal, als de curves kloppen, nog een stukje langer worden. Het jong is ook nogal vierkant van bouw, dus dat wordt nog wat.
Zo groot zijn is geen pretje; onze samenleving is daar niet op gemeubileerd. Je past niet in een normaal bed, je moet bij zo ongeveer elke deurpost bukken, en in een vliegtuig is het al helemaal afzien, zeker als je niet bij de nooduitgang zit.
En het is nu al niet leuk voor ze. Omdat hij nu al een halve kop groter is dan zijn leeftijdsgenootjes, wordt 'ie voor veel ouder aangezien dan 'ie is.
