Wat rijden op een circuit met heksenvervolging te maken heeft mis ik dan weer volkomen.
Lees nog eens goed terug...
Vroegâh vonden 'we' heel veel dingen leuk die we nu niet eens meer zouden beschouwen als leuk.
Zoiets als de gladiatoren in een groot stadium. Nu vinden we dat barbaars en not-done.
Vroegâh was het heel gewoon om je auto (toen ze nog stinkende blauwe rook uitwalmden) gewoon stationair te laten draaien en lekker vol te gassen. Of met de brommers flink al rokend en ronkend de schoolpleinen onveilig te maken.
Enzovoorts, enzovoorts.
Iets met voortschrijdend inzicht enzo...
Dus ja, sommige dingen die we leuk vonden, vinden we niet meer leuk. Of misschien vinden sommigen het nog wel leuk, maar mag/kan het gewoonweg niet meer.
En sommige dingen DIE we nog steeds leuk vinden, zijn voor menig ander dan weer niet leuk.
In hoeverre houden we wel of niet rekening met elkaar? Voor zover dat kan, zonder de ander of de omgeving te schaden?
En idd, ook niet leuke dingen schaden (vaak) van alles. Onze pure aanwezigheid alhier al.
M.a.w. in welke mate vinden we, in het verleden, anno nu, en in de toekomst al dat soort zaken nog acceptabel?
Weet jij 't? Ik niet...
Snap je? Zo moeilijk en lastig is het nou.
BTW: ik heb niks met concerten of het Rijks.
En ja, ik vind het rijden van bergpassen erg leuk. Maar dat is ook leuk zonder brachiaal PK geweld, gillende banden en fluitende turbo's.
Nog beter (of iets minder 'slecht'); ik loop vaak zelf die berg op/af en dan laat ik me ophalen.
@Tees Interessant verwoord! Dan ben ik blijkbaar ook bedeeld met dat duistere toekomstbeeld. En imho wijzen vele indicatoren in die richting. Zou willen dat het niet zo was...
Of schakelen we over op de gedachte van "na mij de zondvloed!"? Ik/wij maken er alhier een puinzooi van, laat de anderen dat maar opruimen?