BcB
Forumguru
Toen Piet nog gewoon zwart was en seks nog vies reed ik al in een Skoda. Dit is nu ongeveer 44 jaar geleden en ik zat op de achterbank natuurlijk. Toen ik onlangs het huis van moeder ging opruimen kwam ik een paar dozen tegen met oude fotoboeken. Ergens diep weggestopt in mijn grijze massa was er wel een herinnering dat mijn ouders vroeger ook een aantal Skoda’s hebben gehad. Maar ik had hier geen beeld meer bij. Dus letterlijk een Skoda uit de oude doos.
Pas toen ik de foto’s zag kwam één en ander weer boven. En toch vooral de geur van de auto! Het kunstleer met die penetrante lucht, vooral als het warm werd… En die keer dat mijn vader luid zingend met ons over de autobahn reed op weg naar een vakantie bestemming ergens in Duitsland. Verschillende mensen die ons passeerde maakte gebaren.
De motor was oververhit en onze auto was een stoomlocomotief geworden, zonder dat we dit door hadden. Ik kan me vaag nog meer pech gevallen herinneren, misschien waren Skoda’s in die tijd niet zo betrouwbaar? 
Gelukkig heb ik met mijn Octavia nog niet zo veel aan de hand gehad.
Helaas kan ik het ze niet meer vragen hoe het allemaal zat. Wat voor Skoda’s dit waren, type 100 neem ik aan? De ervaringen, wat een Skoda in die tijd moest kosten en dat soort zaken. Ik zal eens flink gaan struinen op internet, misschien is er nog iets te vinden. Een kopie van een oude folder o.i.d.
Wel is duidelijk dat ik al vroeg bezig was met “Car Detailing”. Niks clayen, cleanen en polijsten. Gewoon een veel te grote emmer met waarschijnlijk Dubro en een keukenspons? Met een toefje zand vrees ik omdat ik met 2.5 jaar oud waarschijnlijk niet zo handig de spons kon hanteren. Mijn vader maakte dit in ieder geval niet uit. Hij was een pragmaticus, een auto was een vervoermiddel en als deze “slecht” werd kocht hij een nieuwe. Een krasje meer of minder maakte schijnbaar niet uit.
Ik heb leren autorijden toen ik een jaar op 11 was en bij de pedalen kon. Mijn vader was van mening dat ik moest kunnen rijden als er een keertje “iets” zou gebeuren. Ik stelde geen vragen, wat dat "iets" dan kon zijn. Ik vond het veels te mooi en natuurlijk vreselijk stoer. Dit leren autorijden (nou ja leren bedienen van een auto dan) vond plaats op een groot parkeer terrein bij het strand waar wij woonde. Maar toch alleen heel vroeg in de ochtend als er nog niemand was. Helaas was het Skoda tijdperk toen al voorbij en kreeg ik “les” in een Lada, het Fiat model. Wel jammer, was het maar een Skoda geweest denk ik nu.
Pas toen ik de foto’s zag kwam één en ander weer boven. En toch vooral de geur van de auto! Het kunstleer met die penetrante lucht, vooral als het warm werd… En die keer dat mijn vader luid zingend met ons over de autobahn reed op weg naar een vakantie bestemming ergens in Duitsland. Verschillende mensen die ons passeerde maakte gebaren.
De motor was oververhit en onze auto was een stoomlocomotief geworden, zonder dat we dit door hadden. Ik kan me vaag nog meer pech gevallen herinneren, misschien waren Skoda’s in die tijd niet zo betrouwbaar? Gelukkig heb ik met mijn Octavia nog niet zo veel aan de hand gehad.Helaas kan ik het ze niet meer vragen hoe het allemaal zat. Wat voor Skoda’s dit waren, type 100 neem ik aan? De ervaringen, wat een Skoda in die tijd moest kosten en dat soort zaken. Ik zal eens flink gaan struinen op internet, misschien is er nog iets te vinden. Een kopie van een oude folder o.i.d.
Wel is duidelijk dat ik al vroeg bezig was met “Car Detailing”. Niks clayen, cleanen en polijsten. Gewoon een veel te grote emmer met waarschijnlijk Dubro en een keukenspons? Met een toefje zand vrees ik omdat ik met 2.5 jaar oud waarschijnlijk niet zo handig de spons kon hanteren. Mijn vader maakte dit in ieder geval niet uit. Hij was een pragmaticus, een auto was een vervoermiddel en als deze “slecht” werd kocht hij een nieuwe. Een krasje meer of minder maakte schijnbaar niet uit.
Ik heb leren autorijden toen ik een jaar op 11 was en bij de pedalen kon. Mijn vader was van mening dat ik moest kunnen rijden als er een keertje “iets” zou gebeuren. Ik stelde geen vragen, wat dat "iets" dan kon zijn. Ik vond het veels te mooi en natuurlijk vreselijk stoer. Dit leren autorijden (nou ja leren bedienen van een auto dan) vond plaats op een groot parkeer terrein bij het strand waar wij woonde. Maar toch alleen heel vroeg in de ochtend als er nog niemand was. Helaas was het Skoda tijdperk toen al voorbij en kreeg ik “les” in een Lada, het Fiat model. Wel jammer, was het maar een Skoda geweest denk ik nu.
Ja zeker, maar vergeet niet dat de kuilen toen veeeel dieper waren. Daarom is de wegenbelasting nu zo hoog! Of zouden er andere dubieuze redenen zijn?
